ஒரு தாய், மகனின் பாசப்போராட்டம்!!!! part 2 – Page 8 of 8

அத்தியாயம் 9
அய்யய்யோ என்ற சத்தம் கேட்ட பின் விஜயா திடுக்கிட்டு குமாரின் குஞ்சில் இருந்து கை எடுத்ததில் bermudas ன் elasticக்கால் டப் என்ற சத்தம் கேட்டது. முத்து முழிப்பதற்குள் குமார் ஜட்டியை மாட்டிக் கொண்டான்.
முத்து எந்திருச்சு படபடத்து என்ன சத்தம் என கேக்க கதவை திறந்து வெளியே போனான், அதற்குள் bathroom போய் தனது usual சேலைக்கு மாறினாள், பிறகு குமாரை ஏக்கத்துடன் பார்த்து, அவனையும் கூட்டிக்கொண்டு கீழே சென்றாள்.
கீழே போய்ப் பார்த்தால் கத்தியது தன் மாமியார் என தெரிந்தது. தனது மாமானார் நெஞ்சு வலியால் துடிதுடித்துக்கொண்டிருக்க முத்து doctorக்கு phone பேசிக்கொண்டிருந்தான்.
குமார் அதிர்ச்சியாக, விஜயா அவனை தேத்தி, பயப் படாத குட்டி இது தாத்தாவுக்கு எப்பவும் வர நெஞ்சு வலி தான், என சொன்னாள், அதன் பிறகே அவன் relax ஆனான்.
Doctor வந்தார், வந்து பார்த்து விட்டு இது third attack, அதனால உடனடியாக hospitalல் admit பண்ணியாக வேண்டும் என சொல்ல உடனடியாக ambulanceல் ஏத்தி விட்டனர், கூடவே அனைவரும் சென்றனர்.
Hospital நெருங்கவே எல்லோரும் கொஞ்சம் Tension ஆகவே இருந்தனர். ICU வில் சேர்த்தனர். தாத்தாவுக்கு கொஞ்சம் serious என doctors சொன்னார்கள்.
மணி சரியாக 3ஐ தொட்டது. எல்லோரும் தூங்கி தூங்கி விழுவதை பார்த்த முத்து, நீங்க எல்லோரும் ஏன் இங்க இருந்து கஷ்டப் படுறிங்க, நீங்க வீட்டுக்கு போய்ட்டு காலைல வாங்க, நான் அப்பாவை பாத்துக்ரேன் என்றான்.
எவளோ சொல்லியும் பாட்டி கேட்பதாக இல்லை, சரிம்மா நீ மட்டும் இரு என்று சொன்னான், விஜயா வர்புறுத்தியும் முத்து குமாரையும் விஜயாவையும் கிளம்ப சொன்னான்.
சரி என்று ஒரு call taxiல் ஏத்தி விட்டான், ஒரு அரை மணி நேரத்தில் இருவரும் வீடு வந்து சேர்ந்தனர், அவ்வளவு பெரிய வீட்டில் யாருமே இல்லை, இருவரை தவிர, இதற்கு தான் இருவரும் ஏங்கிக் கொண்டிருந்தனர்.
எனினும் அந்த situation அவ்வளவு வசதியாக இல்லை game விளையாடுவதற்கு. இருவரும் தாத்தாவின் உடல் நிலை பற்றிய நினைப்பில் இருந்தனர்.
விஜயா: குட்டி , சீக்கரம் தூங்கு நாளைக்கு சீக்கரமா காலைல hospital போகனும்.
விஜயா: (தயக்கத்துடன்) இன்னைக்கு விளையாடுனமே விளையாட்டு உனக்கு அது பிடிச்சு இருந்துச்சா?
குமார்: எனக்கு ரொம்ப ரொம்ப பிடிச்சு இருந்துச்சு அத்த.
விஜயா: நமக்கு இன்னோரு தடவ time கெடச்சுதுனா, விளையாடலாம், சரியா?
குமார்: கண்டிப்பா விளையாடலாம் அத்த, நான் ரொம்ப interestஆ இருக்கன் தெரியுமா.
விஜயா: ஆனா ஒரு விஷயம் நீ விளையாட ரொம்ப கூச்சப் படுற, எங்கிட்ட போய் உனக்கென்னடா கூச்சம், நான் உன் அம்மா மாதிரி இல்லையா?
குமார்: அப்டியெல்லாம் ஒண்ணும் இல்ல அத்த
விஜயா: ஆமா நீ என் தொடைல முத்தம் குடுக்கும் போது தான் பாத்தனே, எவ்வளவு கூச்சப் பட்டைன்னு
குமார்: அய்யோ நான் கூச்சப் படலாம் இல்ல , அத்த, எனக்கு அந்த game விளையாடும் போது என்னன்னே தெரில, வயிறெல்லாம ஒரு மாதிரியா, ரொம்ப சூப்பர் feelingஆ இருந்துச்சு. அப்படியே குஞ்சு பக்கம் எல்லாம் ஒரு மாதிரியா இருந்துச்சு.
விஜயா: (மனதுக்குள்ளே சிரித்துக் கொண்டு) அப்பறம் ஏன் அந்த இடத்தில முத்தம் குடுக்க அத்தன் நேரம் பண்ணுன?
குமார்: அது நான் சத்தம் போடாம நகுந்து போனேனா, இல்லைனா கட்டல் சத்தம் குடுக்து மாமா எந்திருச்சுவாரோன்னு ஒரு பயம் வேற!
அது மட்டும் இல்லாம உங்க பாவாடையை மெதுவாக தூக்கி துாக்கி பார்த்தேன், ஆனா வரல, ஏன்னா உங்க வேர்வைல அது நல்லா ஒட்டி இருந்துச்சு. அதான் late ஆச்சு என explain பண்ணினான்.
விஜயா: சிரித்துக் கொண்டே, அட அப்படியா, மாமாக்காக ஏன் பயப்படுற நாம என்ன தப்பா பண்றோம், விளையாட்டு தான விளையாடுரோம்? நான் கூட இந்த விளையாட்டுல உனக்கு interest இல்லியோன்னு நெனச்சன்.
சரி நாளிக்கு எல்லாரும் hospital ல busyஆ இருப்பாங்க, நாம ரெண்டு பேர் மட்டும் தான் இருப்போம், விளையாடலாம்? என கூறுனாள்.
குமார் ஆர்வமாக தலாயாட்டினான்.
குமார்: சரி அத்த, எனக்கு தூக்கம் வருது. நான் வேணா என் roomக்கு போய் தூங்கட்டா?
விஜயா[Image: frown.gif]கிட்டத்தட்ட விஜயாவின் ஜட்டி முழுவதுமாக நனைந்து இருந்தது) ஏன் குட்டி, அத்த கூட படுத்து தூங்க மாட்டியா?
குமார்: ஹா ஹா அப்டிலாம் இல்ல அத்த
விஜயா: சரி வா நாம இரண்டு பேரும் இதே bedல படுத்துக்கலாம்.
என்று அதே bedல் படுத்துக் கொண்டனர்.
காலஐ பொழுது விடிந்தது, காலைலயே குளித்துவிட்டு freshஆக இருந்தால்,
Phoneல் மாமனாரின் உடல்நிலையை விசாரித்துக் கொண்டாள்.
முத்து, இப்பொழுது அவருக்கு கொஞ்சம் பரவாயில்லை என்று சொன்னான், நாங்க வரணுமா என்று கேட்டாள்,
முத்து, இல்லை இல்ல நானே பார்த்து கொள்கிறேன், குமாரை பத்திரமா பாத்துக்க, என்று சொன்னான். நாங்க எப்படியும் நாளைக்கு வந்து விடுவோம் என கூறினான்.
குமார் எழுந்து குளிக்க போனான், விஜயா அவனை குளிக்க வைக்கலாமா என யோசித்தாள், பின்பு அதான் night game விளையாட போறோமே? அப்புறம் என்ன, என்று ஒரு புன்முறுவலோடு மெதுவாக தனக்குள்ளே பேசிக்கொண்டாள்.
இருவரும் ஒன்றாக சாப்பிட்டு, பேசிக்கொண்டே timepass பண்ணிக்க கொண்டிருந்தனர். சூரியன் மெல்ல மெல்ல மறைந்தான்.
இருவரும் அந்த gameற்காக மனதுக்குள்ளேயே ஒரு குதூகலத்துடன் ready ஆகினர். —————-
Next Part : ஒரு தாய், மகனின் பாசப்போராட்டம்!!!! part 3,