பங்கஜம் மாமியும் இரு கல்லூரி மாணவர்களும் 1 – Page 4 of 5

அவன் பெற்றோல் போட்டு முடித்து கொஞ்சம் வண்டியை நகர்த்தினான்..தன் பாக்கெட்டில் இருந்து பணத்தை எடுத்து கொடுத்தான்..அந்த பெண் சில்லரை எடுத்தாள்..
“அக்கா, வண்டி புது வண்டி, கொடைக்கானல் போவதால ஒன்னும் பிராப்லம் வராதுல என்று பெற்றோல் போடும் பெண்ணிடம் கேட்டான் மணோ..“அப்போது அங்கு குஹன் வந்தான்..
“டேய், என் பைக்ல 3 டைம்ஸ் வந்துருக்கோம், டா, ஒன்னும் ஆகாதுடா” என்றான்..“மச்சி உன்னது பழைய வண்டி, நல்லா செட் ஆகியிருக்கும், ஆனா என்னது” என்றான் மணோ..
அந்த பெற்றோல் போதும் பெண் மணோவை பார்த்தாள்..“எனக்கு ஒன்னும் தெரியாதுங்க, மேனேஜர கேளுங்க என்றாள்..மணோ தன் வண்டியை நகர்த்த, பங்கஜம் பெற்றோல் போட்டாள்..“ஆஹா, இவர்களும் கொடைக்கானல் தான் வருகிறார்கள், பார்க்க நல்ல பையனாக தெரிகிறார்கள், இவர்களுடன் செல்லலாமா என்று யோசித்தாள்..ஆனால் அங்கு நிற்காமல் தன் வண்டியை எடுத்தாள்..வண்டியை எடுக்கும் போது மணோவை பார்த்தாள்..
அவன் சீரியசாக தன் வண்டியை பற்றி இன்னொருவரிடம் ஏதோ பேசிக்கொண்டிருக்க, பங்கஜம் கிளம்பினாள்..அவள் மனம் ரெக்கை கட்டி பறக்க ஆரம்பித்தது..ஆம்.. இன்னும் சில நிமிடங்களில் மலைச்சாலை ஆரம்பமாகிவிடும்.. அவள் கண்ணெதிரே உயர்ந்த மலைச்சிகரங்கள் தெரிந்தன..
அவள் பின்னால் வந்த மணோவுக்காக கொஞ்சம் மெதுவாகவே சென்றாள்..ஆனால் அவர்கள் பெற்றோல் போட்டுவிட்டு எதிரே இருந்த கடையில் வாங்கிய பூரியை அங்கேயே வைத்து சாப்பிட்டார்கள்..
சுமார் 15 நிமிடம் அந்த ஹோட்டலில் பொழுதை கழித்தனர்..அதற்குள் சுமார் 6 கிலோமீட்டர் கடந்த பங்கஜம், மலைச்சாலையில் ஏறுவதை உணர்ந்தாள்..
மேம்பாலம் போல சாலை உயர ஆரம்பித்தது, ஆனால் அடுத்த சில நொடிகளீல் சில திருப்பங்கள், சாலை சுருங்கியது, செங்குத்தான ஏற்றத்தில் வண்டி ஏறியது..வண்டியின் வேகம் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக குறைந்தது..
அவள் ஆக்சிலேட்டரை முழுமையாக முறுக்கியும் வண்டி 20 கிலோமீட்டர் வேகத்திலேயே சென்றது..
“அய்யோ, ஹில்ஸ் மட்டும் 50 கிலோமீட்டர்னு சொன்னாங்க, இப்படியே 20 கிலோமீட்டர் வேகத்துல போனோம்னா போகவே 3 மணீ நேரம் ஆகுமே” என்று நினைத்தாள்..
ஆனால் முன் வைத்த கால்லை பின் வைக்க கூடாது என நினைத்த பங்கஜம், தொடர்ந்து சென்றாள்..
வண்டியின் உறுமல் சத்தம் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக அதிகமானது..அவள் வண்டியில் கரும்புகை வர ஆரம்பித்தது..
தொடர்ந்து ஆக்சிலேட்டரை முழுமையாக முறுக்கி அதே வேகத்தில் ஏறினாள் பங்கஜம்..
சுமார் 20 நிமிடங்கள்..
தொடர்ந்து மலையில் ஏற, இடது பக்கம் ஒரு சிறிய கடை தென்பட்டது, அங்கு கூட்டம் ஏதும் இல்லாமல் கடைக்காரர் மட்டும் இருந்தார்..பங்கஜம் வண்டியில் செல்வதை பார்த்தார்..பங்கஜத்திற்கு அது பெருமிதமாக இருந்தது..
வண்டியின் உருமல் சத்தம் மேலும் அதிகமானது..இதுவரை ஒரு பக்கம் மலையும் இன்னொரு பக்கம் அதல பாதாளமுமாக இருந்த சாலை, இப்போது பூஞ்சோலையாக இருந்தது..ஒரு புரம் மலையும், இன்னொரு புரம், மரங்கள் நிறைந்த அடர்ந்த புதர் மாதிரியான பள்ளமும் தென்பட்டது..
பாதை மிகவும் குறுகலானது..ஒரே நேரத்தில் நேரெதிரே இரு பஸ் வந்தால் கூட, நிறுத்தி மெதுவாக கடக்க வேண்டி மாதிரியான குறுகலான சாலை..அதில் ஒரு திருப்பத்தில் ஒரு செங்குத்தான ஏற்றம்..
அதில் வண்டியின் வேகம் மேலும் குறைந்து 10 கிலோமீட்டரை அடைந்தது..வண்டியில் அதிக சத்தம், கரும்புகை, ஆனால் வண்டி நகரவில்லை..தன் கால்களை தரையில் ஊண்டி, இருகால்களாலும் தோக் போட்டு வண்டியை நகர்த்தினாள் பங்கஜம், சுமார் 5 நிமிடம், 25 மீட்டர் தூரம் அந்த ஏற்றௌ ஏறியதும் சட்டென பாதை இரங்கியது..வண்டி அதுவாக நகல ஆரம்பித்தது..
வண்டியை முறுக்க, வண்டி 50 கிலோ மீட்டர் வேகத்தை அடைந்தது..பங்கஜம் உள்ளத்தில் மகிழ்ச்சி..
ஆனால் அது சில நிமிடங்கள் கூட நிலைக்கவில்லை..மீண்டும் சாலை கொஞ்சம் கொஞ்சமாக ஏற ஆரம்பித்தது..வண்டியின் வேகம் குறைந்தது..வண்டியை முழு வேகத்தில் செலுத்தமுயன்றாள் பங்கஜம்..வண்டி குன்னி குன்னி, ஆஃப் ஆனது..
எதற்கும் பயப்படாத தைரியசாலியான பங்கஜம் வண்டியை சாலையின் ஓரமாக நிறுத்தி கிக் செய்தால்..வண்டி ஸ்டார்ட் ஆஅகவில்லை..
மீண்டும் மீண்டும் முயற்சித்தாள்..ஆனால் வண்டி ஸ்டார்ட் ஆகவில்லை..கொஞ்ச தூரம் வண்டியை உருட்டினாள்..மீண்டும் ஸ்டார்ட் பன்னினாள்..அவ்வப்போது அவள் வந்த வழியை திரும்பி பார்ப்பாள்..மணோ வருகிரானா என்று அவள் கண்கள் தேடும்..