பங்கஜம் மாமியும் இரு கல்லூரி மாணவர்களும் 1 – Page 2 of 5

தன் நீண்ட நாள் ஆசை நிறைவேறப்போகின்றது என்ற ஆனந்த களீப்பில் துள்ளிக்குதித்தாள்..
ஆனால் மலைச்சாலையில் தன் முழு எடையை சுமந்துகொண்டு தன் வண்டி ஏறுவது மிகவும் கடினம், அது மட்டுமின்றி மலைச்சாலையில் பாதி தூரம் சென்றதும் குளிர் வாட்டி எடுக்க ஆரம்பிக்கும், இது கொடைக்கானலில் சாரல் விழும் சீசன் வேற” என்ற விஷயங்கள் எதுவும் பங்கஜத்திற்கு தெரியாது..அதே நேரம் அதே நகரத்தில் குஹன், மனோ என்ற இரு கல்லூரி இறுதியாண்டு மாணவர்கள் கொடைக்கானலுக்கு கிளம்பினார்கள்..
அவர்கள் இருவருக்கும் 19 வயது..
மனோ தான் புதிதாக வாங்கிய பல்சர் பைக்கில் தன் நண்பன் குஹனுடன் கொடைக்கானல் செல்ல ஆயுத்தமானான்..
அடுத்த நாள் காலை 10 மணிக்கு கொடைக்கானல் கிளம்பி, சில்வர் ஃபால்சில் தன் பைக்குடன் சில போட்டோ எடுத்துவிட்டு அப்படியே அருகே இருக்கும் கும்பக்கரை அருவிக்கு செல்வதாக பிலான்..
மணோவும் குஹனும் இதற்கு முன் சில முறை கொடைக்கானலுக்கு பைக்கில் சென்று வந்துள்ளனர், ஆகையால் அவர்கள் செல்வதற்கு ஏற்ற அனைத்தையும் எடுத்துக்கொண்டார்கள்..
சிகரெட், குளிராமல் இருக்க ஜெர்க்கின்ஸ், என அனைத்து வசதியுடன் சென்றார்கள்..
ஆனால் பங்கஜம் வெறும் ஹேன்ட் பேக் மட்டும்..
நீல நிற சுடிதார், உள்ளே ஒரு பிரா..
எப்போதும் பிராவுக்கு மேல் ஒரு பனியன் போடுவால், ஆனால் இன்று அதுவும் போட வில்லை, காரணம் சுடிதார் துனி கொஞ்சம் திக்கான காட்டன் துணி, கீழே ஒரு சிறிய ஜட்டி…
ஒரு கைக்குட்டை…
அன்று இரவு முழுதும் பங்கஜம் தூங்கவே இல்லை..
வழக்கம் போல காலை எழுந்தாள்..
வாசல் தொளித்து அம்மாவுக்கு சமையல் வேலையில் உதவினாள்..
பின் அருகே இருக்கும் பிள்ளையார் கோவிலுக்கு சென்று தன் பெயரில் ஒரு அர்ச்சனை செய்தாள்..
அர்ச்சனை செய்த மாலையை எடுத்து தன் வண்டிக்கு போட்டாள்..
தன் பெற்றோரிடம் விடை பெற்று கிளம்பினாள்..
அதே நேரம் மணோவும், குஹனும் வீட்டில் இருந்து கிழம்பி ஆளுக்கொரு பீர் வாங்கிக்கொண்டு அவர்களும் கிளம்பினார்கள்..
 அன்று காலை 9:30க்கு தன் புதிய வண்டி டிவிஎஸ் எக்ஸ்.எல் இல் பங்கஜம் கொடைக்கானலுக்கு கிழம்பினாள்..
தான் வைத்துள்ள வண்டி மலைச்சாலையில் ஏற சிறந்தது இல்லை, பாதி வழியில் பழுதாகிவிடும் என்று தெரியாத பங்கஜம் நெடுஞ்சாலையில் வண்டியை விரட்டினாள்….
வழக்கத்தைவிட வேகமாகவே சென்றாள்..
50 கிலோமீட்டருக்கு மேல் அந்த வண்டி செல்ல மறுத்தது..
அவள் உடல் எடையும் அதற்கு ஒரு காரணம்..
அதே நேரம் மணோவும் குஹனும் தங்கள் வண்டியில் கிளம்பினார்கள்..
வழியில் ஆளுக்கொரு பீர் பாட்டிலும், சில சிகரெட் பாக்கெட்டுகளும் வாங்கினார்கள்..
காலை 10 மணி..
கொஞ்சம் வெயிலாகவே இருந்தது..
“எப்படியும் குளிர்ந்த பிரதேசம், ஆகையால் வெயில் தெளிந்து ஜில்லென்று இருக்கும் என்று நினைத்தாள்..
ஆனால் அது தவறு, அது மார்கழி மாதம்கொடைக்கானலில் மழை சீசன்..
விடாமல் சாரல் விழும், குளிர் எப்படியும் 15 டிகிரிக்கு கீழ் தான் இருக்கும்,அதுவும் மலையில் வண்டியில் பயணிக்கும் போது மழை பொழிந்தால் அவ்வளவுதான், குளிர் வாட்டிவிடும் என்பது பங்கஜத்திற்கு தெரியவில்லை..மழை பெய்வது ஒரு பக்கம் இருந்தாலும், மலைச்சாலையில் பாதி அளவு ஏறிய பின் படு குளிராக இருக்கும், ஒரு ஸ்வெட்டர் கூட போடாமல் போகிறோமே என்றும் அவள் உணரவில்லை..
இவைகளைவிட மிகப்பெரிய அச்சுருத்தல் அவள் வண்டி, அது சிறீய வண்டி, அதில் கொடைக்கானல் மலையில் ஏறுவது என்பது கடினமான காரியம், அந்த சிறிய வண்டியின் இஞ்சின் கொஞ்சம் குளிர்ந்துவிட்டாள் அவ்வளவு தான் வண்டி ஓடாது என்பதும் அவளுக்கு தெரியாது..
இவைகள் எல்லாம் ஒரு பக்கம் இருக்க, விதியின் விளையாட்டை அவள் கொஞ்சமும் அறியவில்லை..
மலைச்சாலையில் நம் வண்டி ஏற சிரமப்படும் போது இரு வாலிபர்கள் நமக்கு உதவுவார்கள், அவர்கள் நல்ல விதமாக தான் நடந்துகொள்வார்கள், ஆனால் கடுங்குளிரும், சாரல் துளிகளும் நம் புண்டையை கிளப்பிவிட்டு தீராத அரிப்பை ஏற்படுத்தும், அப்போது நம் உடல் இன்னொருவரின் அரவனைப்பை தேடும், அது காமத்தியாக மாறி நம் கன்னித்தனமையை இழக்க வைக்கும் என்பதை அவள் இம்மியளவும் அறியவில்லை..