குலுங்கித் தளும்பும் கொங்கை கொண்ட மங்கை என் தங்கை – 08

ராகவி பக்கத்தில் வைத்திருந்த ஷால் எடுத்து, தன் வாயை நன்றாகத் துடைத்து, என் சுன்னியையும் நன்றாக துடைத்து விட்டு, விந்தும் எச்சிலும் கலந்து ஒழுகிக் கிடந்த இடங்களையும் துடைத்து, மெதுவாக என் முகத்துக்கு நேராக என் மீது படுத்தபடியே திரும்பினாள்.
போர்வைக்குள் என் மேல் படுத்தபடியே என் முகம் பார்த்து திரும்பிய ராகவியின் முகத்தை இரு கைகளாலும் ஏந்திப் பிடித்துக்கொண்டு, அவள் கண்களை காதலாகப் பார்த்து, ஊம்பிச் சுகம் கொடுத்த, என் விந்து வாசம் அடிக்கும் அவள் வாயைக் கவ்வி சப்பினேன். கொஞ்ச நேரம் சப்பக் கொடுத்து விட்டு, ஒரு நிமிஷம் கழித்து நான் சப்புவதிலிருந்து உதடுகளை விடுவித்துக்கொண்ட ராகவி, அவள் முலைகள் என் நெஞ்சில் அழுந்தி பிதுங்குவதையும் பொருட்படுத்தாமல், என் நெஞ்சில் செல்லமாகக் குத்தியபடி,…
“போங்க,… எங்கிட்டே பேசாதீங்க.”
“ஏன்டி செல்லம்.?”
“ உலக்கை மாதிரி இருக்கிற அத்தனை நீளத்தையும் என் வாய்க்குள் சொறுகினதும் இல்லாம, என் வாயை உங்க கஞ்சியால ரொப்பிட்டீங்க. மூச்சடைக்கிற மாதிரியும், கொமட்டலாவும் இருந்துச்சு.” பேசிக்கொண்டே விந்து நனைந்த அவள் ஷாலை ஒரு பாலிதீன் பையில் சுருட்டி வைத்தாள்.
‘சரிடி செல்லம்,… ஆசையில,… நீ ஊம்புன அழகுல சொக்கிப்போய் அப்படி ஆய்டுச்சுடி. ஏன் வாய்க்குள்ளேயே வச்சிருந்தே, குடிச்சிருக்கலாமில்ல?”
“அய்யே!!!,… அதை எல்லாமா குடிப்பாங்க. போங்க,… உங்க சுன்னி அவ்வளவு நீளத்தையும், என் வாய்க்குள் அடக்க முடியாம கண்ணீர் விட்டு கஷ்டப்பட்டது எனக்குதான் தெரியும். நீங்க பாட்டுக்கு எக்கி எக்கி உள்ளே தள்றீங்க. என்னால என்ன செய்ய முடியும். அது சரி,… என்ன,… மூஞ்சி எல்லாம் என்னோட ஜூஸை அப்பிகிட்டு,…. வேண்டுதலா?” என்று கேட்டு நக்கலாகச் சிரித்தவளை இன்னும் இறுக அனைத்து, அவள் குண்டிகளை பிசைந்து, முகமெங்கும் முத்தமிட்டு,
“என்னோட ஜூஸை நீ குடிச்சிருந்தா, இன்னும் சந்தோஷமா இருக்கும்.”
“சரி,… கொடைக்கானல்ல போய் கத்துக்கொடுங்க. உங்க ஆசையை தீத்து வைக்கிறேன்.”
இப்படி பேசிக்கொண்டிருக்கும் போதே, ட்ரெயின் தன் வேகத்தைக் குறைத்து கொடை ரோடு ஸ்டேஷனை நெருங்கியது.
“ராகவி கொடை ரோடு ஸ்டேஷனை நெருங்கிட்டோம்னு நினைக்கிறேன். ட்ரெஸ்ஸை சரி பண்ணிக்கோ. நான் என் பர்த்துக்கு போறேன்னு சொல்லி, என் ட்ரெஸை சரி பண்ணிகிட்டு மெதுவாக இறங்கி, டாய்லட்டுக்கு போய் காலைக் கடனை முடித்து முகம் கழுவிட்டு, ஃபிரஷ் ஆகி சீட்டில் வந்து உட்கார்ந்தேன்.
கொஞ்ச நேரம் கழித்து ராகவியும் ட்ரெஸை சரி பண்ணிட்டு, இறங்கி டாய்லட்டுக்கு போய்ட்டு, தலை சீவி ஃபிரஷாகி திரும்பி வந்து, விந்து துடைத்த ஷால் பாலிதீன் பையை லக்கேஜ் பேக்கில் வைத்து வேறொரு ஷாலை எடுத்து மேலே போட்டு சரி செய்தபடியே என் பக்கத்தில் உட்கார்ந்தாள்.
ஸ்டேஷன் நெருங்க நெருங்க, ட்ரெயின் தன் வேகத்தைக் குறைக்க, அனைத்து பயணிகளும் தங்கள் உடைமைகளை எடுத்துக்கொண்டு ட்ரெயினிலிருந்து இறங்கத் தயாரானார்கள். நானும் ராகவியும் கொண்டு வந்திருந்த லக்கேஜ் பையை எடுத்துக்கொண்டு இறங்கத் தயாராக இருக்க, ட்ரெயின் ஸ்டேஷனை அடைந்ததும், கிரீச்சிட்டு நின்றது.
அதிகாலை வேலை என்பதால் ஸ்டேஷனில் கூட்டம் அவ்வளவாக இல்லை. ட்ரெயின் நின்றதும் எங்களோடு பயணித்தவர்கள் தங்கள் மூட்டை முடிச்சு, லக்கேஜ் பைகளை எடுத்துக்கொண்டு ட்ரெயினிலிருந்து இறங்கி, அங்கிருந்த வெளியேறும் வழியில் ஸ்டேஷனை விட்டு வெளியேறி நடந்தனர்.
என் கையைப் பிடித்துக்கொண்டு ராகவி என் தோளில் சாய்ந்தபடி, இன்னொரு தோளில் அவள் பையை சுமந்தபடி தூக்க கலக்கத்தில் நடக்க,… நாங்களும் நடந்து வெளியே வந்தோம். கொஞ்ச தூரத்தில் பஸ் ஸ்டாப்பில் பஸ் ஒன்று நின்று கொண்டிருக்க, அதன் நடத்துனர், ”கொடைக்கானல்,… கொடைக்கானல்” என்று கத்திக்கொண்டிருந்தார்.
எங்களோடு வந்த சில பேர் அந்த பஸ்ஸில் ஏறி இடம் பிடித்து உட்கார, நானும் ராகவியும் பஸ்ஸில் ஏறி, பஸ்ஸின் இடது பக்கமாக இருந்த இருவர் உட்காரும் சீட்டில் ராகவிக்கு ஜன்ன்லோர சீட்டை கொடுத்து, நான் அருகில் உட்கார்ந்து, முன் சீட்டில் தலையை முட்டுக் கொடுத்து லேசாக கண்ணை மூடினேன். ராகவி என் தோளில் சாய்ந்து கண்ணை மூடினாள்.
“எக்ஸ்கியூஸ் மி. நீங்களும் கொடைக்கானல் வரைக்கும் வர்றீங்களா “ எங்கள் முன் பக்க சீட்டில் இடம் பிடித்து உட்கார்ந்த புது மணத் தம்பதி- கணவன் கேட்டான். அவர்களுக்கும் எங்கள் வயதுதான் இருக்கும். எங்களைப் போலவே அவர்கள் இருவரின் முகத்திலும் தூக்கம் இல்லாத சோர்வு தெரிந்த்து. சோர்வின் காரணமும் புரிந்தது.
தலையத் தூக்கி அவனைப் பார்த்து “ம்,… நீங்க?”
“நாங்க சென்னையிலேர்ந்து வர்றோம். வழியிலே திருச்சிலே இருக்கிற சொந்தக்காரங்களைப் பாத்துட்டு, செகண்ட் ஹனிமூனுக்காக கொடைக்கானல் போய்ட்டு இருக்கோம்.”
“நீங்க மட்டும் தனியாவா வந்திருக்கீங்க?”
“ஆமாம். பிரைவசியா, புது எக்ஸ்பீரியன்ஸா இருக்கட்டுமேன்னு தனியா வந்திருக்கோம். நீங்க திருச்சிலேர்ந்து வர்றீங்களா?”
“ஆமாம். இவ என் தங்கை. கொடைக்கானல் அன்னை தெரசா யுனிவர்சிட்டி காலேஜ்ல இன்னைக்கு காலைல 11 மணிக்கு இவளுக்கு செமினார் ஒன்னு இருக்கு . அத இவ அட்டன்ட் பண்றா., இவளுக்கு துணையா நான் வந்திருக்கேன்.”
நான் சொன்னதைக்கேட்ட இருவரும் ஒருவரை ஒருவர் பார்த்துக் கொண்டனர். அவர்கள் பார்வை அர்த்தமுள்ளதாக இருந்தது.
“நீங்க எங்க பர்த்துக்கு எதுத்த பர்த்தானே?”
“ஆமாம்.”
“கொடைகானல்ல போய் எங்க தங்கப் போறீங்க.?”
யுனிவர்சிட்டிக்கு பக்கத்துல ஒரு நல்ல லாட்ஜ் கிடைச்சா தங்கலாம்னு இருக்கோம். நீங்க என்ன பண்ணறீங்க?”
“ நான் சென்னைலே பிரைவேட் கன்சர்ன்ல அஸிஸ்டன்ட் மேனேஜரா இருக்கேன். என் பேரு திவாகர். இவ பேரு மாலினி. இவ ஐடி ஃபீல்ட்ல ஒர்க் பண்றா. நாங்க ரெண்டு பேரும் லவ் பண்ணி, பேரண்ட்ஸ் சம்மதத்தோட கல்யாணம் செஞ்சுகிட்டோம் “
இப்படி பேசிக்கொண்டிருக்கும்போதே பஸ் பாதி நிரம்பி விட, ட்ரைவர் தன் சீட்டில் ஏறி உட்கார்ந்து ஸ்டார்ட் செய்தார்.
“எங்களுக்கு டமாரா ஹோட்டல் ரிசார்ட்ல ரூம் புக் பண்ணி இருக்காங்க. நீங்களும் அங்கே வந்து தங்கிக்கோங்க. எங்களுக்கு பேச்சுத் துணையா இருக்கும்.”
“அது எங்கே இருக்கு?”
“பஸ்ஸ்டேண்ட்ல இருந்து பக்கம்தான்னு சொன்னாங்க.”
“ நாங்க முதல்ல யுனிவர்சிட்டி போறோம். அங்கே பக்கமா ஏதாவது லாட்ஜ் இருக்கான்னு பாக்கிறேன். அங்க ஏதும் இடம் கிடைக்கலேன்னா. நீங்க தங்கி இருக்கிற இடத்துக்கு வர்றோம்.
“யுனிவர்சிட்டி எங்க இருக்கு?”
“பஸ் ஸ்டேண்ட்ல இருந்து 5 கிலோ மீட்டர் போகணும்னாங்க.”
திவாகர் – என்னிடம் பேச,… ராகவி மாலினியிடம் பேச,…இரண்டு ஜோடியும் நண்பர்களைப் போல பேச ஆரம்பித்து விட்டோம். அவர்கள் குடும்பத்தைப் ,பற்றியும், எங்கள் குடும்பத்தைப் பற்றியும் பேசிக்கொண்டே வெளியில் தெரிந்த இயற்கை அழகை ரசித்தபடி பயணமானோம்.
இரண்டு மணி நேர பயணத்தில் பஸ் கொடைக்கானல் பஸ் நிலையத்தை வந்தடைந்தது.
பயணிகள் இறங்கி அவரவர் போய்ச் சேரும் இடங்களுக்கு போகத் தயாராக, நாங்களும் எங்கள் லக்கேஜோடு இறங்கினோம்.
பஸ்ஸ்டேன்ட் பக்கத்தில் இருந்த பெட்டிக்கடையில் டமாரா ஹோட்டல் எங்கே இருக்கிறது என்று நான் விசாரித்து, அவர்கள் செல்ல ஒரு ஆட்டோவையும் ஏற்பாடு செய்தேன். கண்டிப்பாக அவர்கள் தங்கி இருக்கும் இடத்திற்கு வரச் சொல்லி, திவாகரின் மொபைல் நம்பரைத் தந்தான்.
திவாகரும் மாலினியும் நட்பாக புன்னகைத்து எங்களுக்கு டாட்டா காண்பித்து, அவர்கள் தங்கும் இடத்துக்குச் செல்ல, நாங்கள் ஒரு ஆட்டோ பிடித்து அன்னை தெரசா யுனிவர்சிட்டிக்கு பயணப்பட்டோம். யுனிவர்சிட்டி ரிசப்ஷனில் செமினார் எங்கே நடக்கிறது, எப்போது நடக்கிறது என்ற விபரங்களைத் தெரிந்து கொண்டு, தங்குவதற்கு பக்கத்தில் ஏதாவது லாட்ஜ் இருக்கிறதா என்று விசாரித்தேன். இரண்டு லாட்ஜுகளின் முகவரியைக் கொடுத்தார்கள்.
ராகவியை ரிஷப்ஷனிலேயே உட்கார வைத்து விட்டு, இரண்டு லாட்ஜுகளுக்கும் சென்று விசாரித்தேன். ரூம் ஏதும் இல்லை என்று சொல்லி விட்டார்கள். வாட்சைப் பார்த்தேன். மணி காலை 8 ஆகி இருந்த்து. செமினார் காலை 11 மணிக்குதான்.
காலேஜுக்கு திரும்ப வந்தேன். ரிஷப்ஷனில் இருந்த ராகவியை அழைத்துக்கொண்டு, திவாகருக்கு போன் செய்தேன். ரூம் நம்பர் 205-க்கு வரச் சொன்னான். ஆட்டோ பிடித்து டமாரா ஹோட்டல் போர்டிகோவில் இறங்கினோம். ஹோட்டல் டமாரா, பாரம்பரியமுள்ள பணக்காரதனமாக இருந்தது.
ஆட்டோவை கட் செய்து விட்டு, ரிஷப்ஷன் சென்று சூட் நம்பர் 20 எங்கே இருக்கிறது என்று விசாரித்து, ரிசப்ஷனிஸ்ட் கேட்ட ஒரு சில கேள்விகளுக்கு பதில் சொல்லி விட்டு, வராந்தாவைக் கடந்து உள்ளே நடந்தோம். லக்ஸரி சூட் நம்பர் 20-ஐ கண்டு பிடித்து காலிங்க் பெல்லை அழுத்தினேன். திவாகர் காஷுவல் ட்ரெஸ்ஸில் வந்து கதவைத் திறந்தான்.
“வாங்க,… வாங்க. எப்படியும் இங்கே நீங்க வருவீங்கன்றது தெரியும். அதனால, உங்களுக்காக சூட் நம்பர் 21- ஐ புக் செஞ்சி வச்சிருந்தோம். 12 மணிக்கு மேல நீங்க வரலைன்னா உங்களுக்கு போன் பண்ணிட்டு புக்கிங்கை கேன்சல் செய்யலாமுன்னு நெனைச்சிருந்தோம்.” சொல்லிக் கொண்டே, திவாகர் திரும்பிப் போக, அவனைப் பின் தொடர்ந்து நாங்களும் போனோம். உள்ளே மூவரும் நுழைய, பெட்டில் படுத்திருந்த மாலதி எழுந்து உட்கார்ந்து புன்னகைத்தபடி எங்களை வரவேற்றாள். அங்கே இருந்த சோஃபாவில் உட்கார்ந்தோம். சூட் அழகாகவும் நேர்த்தியாகவும், பாரம்பரியமிக்க அழகிய வேலைபாடுகளுடனும் பராமரிக்கப்பட்டிருந்தது.
நால்வரும் அடுத்தது என்ன செய்யலாம் என்றும், டூர் ப்ரொகிராம் எப்படி இருக்க வேண்டும் என்றும் பேசிக்கொண்டிருந்தோம். நான் எழுந்து சூட்டை சுற்றிப் பார்த்தேன்.
சூட்டில் ஒரு பெட் ரூம், பாத் ரூம், டாய்லட், பால்கனி என இருந்தது. பெரிய கண்ணாடி ஜன்னலை அழகான விலை உயர்ந்த திரைச்சீலைகளை தொங்க விட்டு மறைத்திருந்தார்கள். விலக்கிப் பார்த்த போது, பச்சைப் பசேலென்ற மலைச்சரிவும், தாழ்வாக நகர்ந்து கொண்டிருந்த மேகங்களும் பார்ப்பதற்கு அழகாக இருந்த்து.
நாங்கள் உட்கார்ந்து பேசிக்கொண்டிருந்த ஹால் மாதிரி இருந்த அறையில் நவீன தொலைகாட்சிப் பெட்டி, மின் விசிறி, துணிகளை உலர்த்துவதற்கான ரேக், சூட் உள்ளே பயன்படுத்துவதற்கான காலணிகள், இன்டர்காம், மடித்து வைக்கக் கூடிய மெத்தை, போன்றவை இருந்தன. அறைகள் உள்ளே இருந்து வெளியேயும், வெளியே இருந்து உள்ளேயும் சத்தம் கேட்காத அளவுக்கு சவுண்ட் ப்ரூஃப் செய்யப்பட்டிருந்தது. தரை முழுதும் குளிர் தெரியாத அளவுக்கு அழகான விலை உயர்ந்த டைல்ஸ் பதிக்கப்பட்டிருந்தது.
அவர்கள் இரண்டு நாட்கள் தங்குவதற்கு திட்டம் போட்டு வந்திருந்தார்கள்.““நீங்க நாங்க போற வரைக்கும் இங்கேதான் தங்கணும்.” என்று திவாகர் அன்பு கலந்த கண்டிப்புடன் சொல்ல, நான்,
“இல்ல திவாகர், நாங்க செமினார் அட்டன்ட் பண்ணதும் இன்னைக்கு சாயந்திரமே கிளம்பிடுவோம். வீட்ல அப்படிதான் சொல்லிட்டு வந்திருக்கோம். மூணு நாள் எல்லாம் தங்க முடியாது.”
“நீங்க முதல்ல செமினார் அட்டன்ட் பண்ணிட்டு வாங்க. அப்புறம் பேசிக்கலாம். இந்தாங்க உங்க சூட் சாவி. போய் ரெஃப்ரஷ் ஆய்ட்டு வாங்க. 9:30 –க்கு ப்ரேக் ஃபாஸ்ட் முடிச்சிட்டு, நாலு பேரும் ஒன்னா சேந்து காலேஜ் போவோம். அங்க சிஸ்டர் ராகவிய விட்டுட்டு, யுனிவர்சிட்டி பக்கத்திலேயே இருக்கிற இடங்களைச் சுத்திப் பாப்போம். அப்புறம் சிஸ்டர் வந்த்தும் வேற எங்க போறதுன்னு ப்ளான் பண்ணலாம். ஓகேவா?”
“சரி திவாகர்.” என்ரு சொல்லி திவாகரிடம் இருந்து சூட் சாவியை வாங்கிக்கொண்டு எங்களது லக்கேஜை எடுத்துக்கொண்டு ராகவியும் நானும் பக்கத்தில் இருந்த சூட்டுக்குப் போய் கதவைத் திறந்தோம்.
சூட் கதவைத் திறந்த்தும் ஒரு வெராண்டா, அப்புறம் காமன் ரூம், அப்புறம் மாஸ்டர் பெட் ரூம். பெட் ரூமில் கிங் சைஸ் பெட். அனைத்தும் சுத்தமாக வைக்கப்பட்டிருந்தன.
உள்ளே நுழைந்து ஒரு ஷெல்ஃபில் லக்கேஜை வைத்து விட்டு, சூட் மெயின் டோரை லாக் செய்து விட்டு, ராகவியை அலேக்காக தூக்கினேன்.
“ஐயோ,… என்ன்ங்க இது காலைலேயே,…. விடுங்க.” என்று என் தோள்கள் மீது கைகளை ஊன்றி, என் கைப்பிடிக்குள் திமிறினாள். நான் தூக்கிப் பிடித்திருந்த்தில் அவல் அவள் இடுப்பு என் தலைக்கு பக்கம் இருந்தது. முகத்தை அழுத்தியதில் அவள் புண்டை மேட் என் மூக்கில் அழுந்தியது. அவள் என்னை குனிந்து பார்க்க, அவள் முகத்தை நான் அன்னாந்து பார்த்தேன்.
கிச்சு கிச்சு மூட்டுவது போல அவள் புண்டை மேட்டிலும், இடு[ப்பிலும் என் மூக்கை உரச கூச்சத்தில் நெளிந்தாள். ஒரு நிமிஷம் கழித்து அனைத்தபடியே கீழே இரக்கினேன். அவள் இரங்க இறங்க, அவள் அடி வயிறு, தொப்புள், முலைகளின் அடிப்பகுதி என்று பட்டுத் தேய்த்தபடி, அவள் முலைகளின் முழு பரிமாணமும் என் முகத்தைல் அழுந்தி உராய்ந்து, கடைசியாக என் கழுத்தைச் சுற்றி அவள் கைகளைப் போட்டு அனைத்தபடி, அவள் முலைகள் என் நெஞ்சில் அமுங்கிப் பிதுங்க,…அவள் முகத்தோடு என் முகம் முட்ட நின்றாள்.
அவள் கூந்தல் என் பக்கவாட்டில் மயில் தோகை போல படர்ந்து ஒரு பக்கம் மறைக்க, இன்னொரு பக்க கூந்தலை லாவகமாக ஒதுக்கி காதைச் சுற்றி நகர்த்தி, ஒரு கையால் என் நுனி மீக்கைப் பிடித்து திருகி, ஒரு மாதிரி மயக்கும் சிரிப்போடு,…”என்ன ஐயாவுக்கு ஹனி மூன் வந்துடுச்சா?”நான், “ஆமாம் என்பது போல தலை ஆட்டினேன்.”
“எல்லாம் செமினார் முடிச்சதுக்கப்புறமாதான். அது வரைக்கும் என் செல்லப் புருஷன் கை காலை வச்சுகிட்டு சும்மா இருப்பாராம்” என்று என் முகத்தோடு அவள் முகத்தை டைட் குளோசப்பில் வைத்து சொல்லி, வெக்கத்தில் முகம் சிவந்தாள்.
அவள் முகத்தை இரு கைகளால் ஏந்து, அவள் முக அழகை ரசித்து, அவல் உதட்டின் அழகை ரசித்து, தேனூறும் அவள் சிவந்த உதடுகளை கவ்வி அவளை இறுக அணைத்து சுவைத்தேன். நான் சுவைக்க உதடுகளைக் கொடுத்துக்கொண்டே, ராகவி சிணுங்கிய சத்தம் என் வாய்க்குள்ளே அடங்கிப் போனது. முத்த்தில் மூழ்கி இருந்த போது, ராகவியின் செல் போன் ஒலிக்க, எடுத்துப் பார்த்தாள்.
பிரியா.
பிரியா:- ஹலோ ராகவி கொடைகானல் வந்துட்டியா?”
ராகவி:- ம்,… வந்துட்டேன்டி.
பிரியா:- நேத்தைக்கு இருந்து ஒரு கால் கூட பன்ணல. அப்படி என்னதான் பண்றியோ? கொடைகானல் வந்து கூட உனக்கு கால் பண்ண மறந்து போச்சு. சரி,…இப்ப எங்கே இருக்கே? உன் கூட யார் வந்திருக்காங்க?”
ராகவி:- நான் என் அண்ணன் கூட வந்திருக்கேன்டி. இங்க எங்களுக்கு ஒரு ஹனிமூன் ஜோடி ஃப்ரண்ட் கிடைச்சாங்க. அவங்க கூட இங்க ஹோட்டல் டமரால தங்கி இருக்கோம்டி.”
பிரியா:- “என்னது,…. உன் அண்ணன் கூடவா?!!! ஏப்பிட்றீ உன்னை உன் அண்ணன் கூட அனுப்ப அலோ பண்ணாங்க? அதுவும் கொடைக்கானலுக்கு? உங்க ரெண்டு பேர் மேலேயும் உங்க வீட்ல அவ்ளோ நம்பிக்கை.”
ராகவி:- ஆமாம். தங்கச்சிக்கு பாதுகாப்பா ஒரு அண்ணன் வரக் கூடாதா?”
பிரியா:- வரலாம்,… வரலாம். ஆனா, உன் அண்ணன் தான் உன் லவ்வராச்சேடி. நீ ரொம்ப லக்கிடி. எப்படியெல்லாம் அமையுது பாரு. சரி,…சரி,…. அண்ணன் பக்கத்துல இருக்கிறாரேன்னு அங்கேயே இருந்துடாதேடி. செமினாருக்கு வந்த்து ஞாபகம் இருக்கட்டும். சீக்கிரம் காலேஜ் வந்து சேர்ற வழியைப் பாரு. வச்சிடட்டா.”
ராகவி:- சரிடி என்று சொல்லி போனை கட் செய்தவள், ரிஸ்ட் வாட்ச்சில் நேரம் பார்த்து, “அச்ச்ச்சோ,… மணி 9 ஆய்டுச்சுங்க. நான் போய் குளிச்சிட்டு வந்துட்றேன். அப்புரம் நீங்க போய் குளிச்சிட்டு வந்துடுங்க. அவங்க வேற 9:30-க்கு ப்ரேக் ஃபாஸ்ட்க்கு போலாம்னு சொன்னாங்க.” என்று சொல்லிக்கொண்டே, லக்கேஜ் பேக்கிலிருந்து, டவல், சோப், பேஸ்ட், ப்ரஷ் எல்லாம் எடுத்துக்கொண்டு பாத் ரூமுக்குள் நுழைய பாத் ரூம் கதவைத் திறந்தாளிடம்,….
“பாத் ரூம்லேயே எல்லாம் வச்சிருக்காங்க ராகவி. நீ டவல் மட்டும் எடுத்துட்டு போனாப் போதும்.”
“அதெல்லாம் எனக்கு வேணாம். நம்ம வீட்ல இருந்து எடுத்து வந்த்தை நான் யூஸ் பண்ணிக்கிறேன். நீங்க வேண்ணா இங்கே வச்சிருக்கிறதை யூஸ் பண்ணிக்கோங்க.” என்று என்னைப் பார்க்காமல் சொல்லிபடியே பாத் ரூம் நுழைந்து தாளிட,…
நான் அங்கே இருந்த டிவியில் ரிமோட் ஆன் செய்து, பாட்டு சேனலை பார்த்துக்கொண்டிருந்தேன்.
ஒரு 10 நிமிடம் கழித்து, ஒரு பெரிய டவலை உடம்புக்கு சுற்றி, ஒரு டவலை தன் கூந்தலுக்கு சுற்றி கொண்டை போட்டு , லக்ஸ் சோப் வாசனை மணக்க மணக்க, உடம்பெங்கும் நீர்த் துளி முத்துக்கள் போல படர்ந்திருக்க பாத் ரூம் கதவைத் திறந்து கொண்டு வெளியே வந்து, பால்கனியில் நின்று கூந்தலை உலர்த்தியபடியே, “இன்னும் என்ன உக்காந்துகிட்டு, பேஸ்ட், , சோப், எல்லாம் அங்கேயே வச்சிருக்கேன். டூத் பிரஸ் ம்ட்டும் எடுத்துகிட்டுப் போய் குளிச்சிட்டு வாங்க டைம் ஆய்டுச்சு” என்று சொல்ல, நானும் டவல், எடுத்துக்கொண்டு பாத் ரூம் உள்ளே நுழைந்தேன்.
ராகவி குளித்த வாசனை லக்ஸ் சோப் வாசனையோடு என் நாசிக்குள் ஏறி, மெதுவாக மூடைக் கிளப்பியது. பல் விலக்கி, ஆடைகளை அவிழ்த்து விட்டு, காம அரக்கனின் சொல்லுக்கு கட்டுப் படாமல் ஷவர் திறந்து பூத் துளிகளாய் விழுந்த வென்னீரில் குளித்தேன். ராகவி போட்டு வைத்த லக்ஸ் சோப்பை கையில் எடுத்து முகர்ந்து பார்த்தேன். ராகவி வாசனையாக இருந்த்து. உடம்பெங்கும் சோப்பு போட்டு, லக்ஸ் சோப்பால், நுரை பொங்க சுன்னியை உறுவி உறுவி சோப்பு போட்டேன்.
ஒரு 5 நிமிடம் கழித்து, டவலை மட்டும் இடுப்பில் சுற்றியபடி பாத் ரூம் விட்டு வெளியே வந்தேன். அப்போது ராகவி ரோஸ் கலரில் புடவை கட்டி அதற்கு மேட்சாக ஜாக்கெட் அணிந்து, ஆளுயர ட்ரெஸ்ஸிங் டேபிள் முன்னால் இருந்த ஹை கிளாஸ் பெல்ஜியம் கண்ணாடி முன் நின்று அலங்காரம் செய்து கொண்டிருந்தாள்.
அதைப் பார்த்த்தும், துண்டுக்குள் சுதந்திரமாக இருந்த என் சுன்னி படக் என்று ஒரு செகண்ட் துள்ளி அடங்கியது.
To Be Conti….